Helaas: hij bluft niet.

Ridder Danzibal en ridder Bartilak waren neven en ze hadden een hekel aan elkaar.
Danzibal hield niet van Bartilak's opschepperij. Over hoeveel monsters en schurken hij wel niet verslagen had, en hoe dapper hij was en dat alle jonkvrouwen met hem wilden trouwen. Het was allemaal wel wáár, wat Bartilak opschepte, maar dat maakte het alleen maar erger.
Als iemand voortdurend zit te liegen, dan kun je nog denken: wat een leugenaar is dat! Gelukkig ben ik altijd eerlijk. Ja, eigenlijk kun je wel zeg dat ik een veel beter mens ben dan hij.
En dat is een prettige gedachte.
Maar als iemand echt in alles veel beter is dan jij, dan kun je eigenlijk niet veel anders denken dan: grrrr.
En dat is veel minder bevredigend.
Bartilak had ook een hekel aan Danzibal, maar dat ging over een teddybeer die kwijt was geraakt toen de twee ridders samen klein waren, en dat heeft allemaal niks met dit verhaal te maken.
Want dit gaat over de hekel van Danzibal. Over hoe hij in stilte steeds bozer en wraakzuchtiger werd, en zijn hekel steeds groter, en hoe hij zich uiteindelijk voornam om zijn neef een kopje kleiner te maken.