Betalen we daar belasting voor?

'Een dorpje van niks,' snoof hij. 'Hier valt geen eer te behalen voor een dappere ridder als ik!'
'Dat moejje nie zeggen,' riep Dronken Evert. 'We hebbenun draak hier, toevallig!'
'Echt waar?' riep Aelstan opgetogen. Een heuse draak, dat is de droom van elke ridder. Hoe gevaarlijker, hoe beter. Want wat is een ridder zonder draak? Gewoon een vent op een paard, met een jas die roest als het regent. Een sukkel in een stalen pak. Het zijn dure dingen hoor, harnassen, en paarden zijn ook duur. Dus als er een ridder voorbij draaft, op zoek naar avonturen die er niet zijn, dan morren de mensen: 'Wat een flauwekul! Betaal ik daar belasting voor?'
Maar als er een draak in de buurt is, dan praten ze heel anders! Dan is het nobele heer dit, en edele krijgsman dat, en red ons van het monster alstublieft. Een ridder die een draak verslaat, die hoeft zichzelf niet langer ‘de Dappere’ te noemen. Dat doen de mensen wel voor hem.
Dolgelukkig galoppeerde Aelstan het moeras in, op weg naar de Pulkeberg. Hij kwam nooit meer terug.
Een ongelukje, dachten de mensen. Hij is het moeras ingekacheld. Maar toen er die week een schaap verdween, en de volgende week weer één, toen begrepen de dorpelingen dat het menens was.