Een heel bijzonder harnas

Ridder Bartilak had een heel bijzonder harnas. Het was gemaakt door de Toversmid, die woonde onder de Berg des Nachts.
Die had het twaalf maal twaalf keer gesmeed, uit zilveren manenstralen en dwergengoud. Het was gesmeed in het vuur van een brandende liefde, opgestookt met ijdelheid en jaloezie.
Kortom: het was zo tover als tover maar zijn kan, en wee je gebeente als je er tegen vocht want het was onoverwinnelijk.
Ja, onoverwinnelijk, zo had de Toversmid het gemaakt en de Toversmid is een heel precieze kerel – als hij onoverwinnelijk zegt, dan bedoelt hij niet 'heel sterk', of 'ondoordringbaar' of 'overmachtig'.
Nee, nee, NEE, meneertje!
Onoverwinnelijk is bij de Toversmid ook écht onoverwinnelijk. Wie dit harnas droeg, kon door geen list of lans verloren gaan.
En reken maar dat Bartilak dit harnas droeg, als hij op avontuur ging
En reken maar dat hij vaak op avontuur ging.
Ja, wat dacht je! Avonturen zijn grimmig en verontrustend – maar niet voor een man met een onoverwinnelijk harnas! Die rijdt fluitend de meest verschrikkelijke monsters tegemoet. Lachend stort hij zich in de bloedigste oorlogen.
Eigenlijk is er maar één ding, waarvoor hij moet oppassen.