De Toversmid keek niet op of om. Hij hamerde maar op zijn aambeeld, soms met de hamer zo groot als een paard, soms met de hamer zo klein als een splinter maar meestal met een hamer ertussenin.
'Ik ben op zoek naar een onoverwinnelijk harnas,' herhaalde Bartilak.
'Kan ik wel maken,' zei de smid. Hamer hamer.
'Mooi zo,' zei Bartilak.
'Niks mooi zo,' zei de Toversmid. Hamer hamer hamer.
'Waarom niet?' vroeg Bartilak ongerust.
'Onoverwinnelijk is duur.' Hamer hamer.
'Ik heb goud genoeg,' zei de ridder.
'Ik ook,' antwoordde de reus. Hamer hamer psjssssss (Dat 'Psjssss' deed natuurlijk de bak met water waarin de Toversmid het gloeiende staal temperde. Een dunne wolk stoom spoot naar de zoldering.) 'Dus met goud kun je niet betalen.'
'Waarmee dan wel?' smeekte de ridder. 'Ik geef je alles, alles wat je maar vraagt!'
De Toversmid legde zijn hamers neer. 'Dat klinkt beter,' zei hij. 'Vertel me eerst maar eens waarom je dat harnas hebben wilt.'
zaterdag 13 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten