Begin hier

of
HIER

met het lezen van mijn verdwaal-verhaal. Dit verhaal gaat niet gewoon van a naar b naar c, maar het kronkelt in allerlei richtingen en slaat vreemde zijpaadjes in. En jij bepaalt, welk pad je neemt.



maandag 22 februari 2010

Ridders huilen niet

'Ik wil helemaal geen ridder worden,' snikte hij. 'Ik vind het veel te leuk op school!'
Wat is het toch oneerlijk verdeeld in de wereld, dacht Elaine. Ze zou ook wel willen huilen, maar ze deed het niet. Want ridders huilen niet.
De volgende dag stond de Baron glunderend naast de troon van de koning terwijl die met een zwaard lichtjes op de zil­veren schouders van het harnas tikte.
'Hierbij sla ik u tot ridder,' zei koning Ulfius plechtig. 'Vanaf vandaag is het uw plicht de wijde wereld in te gaan om de zwakken te helpen en het kwaad te bestrijden. En wie u daarbij hindert, is een vijand des konings!'
'Hoera!' riep iedereen.
'Hoera!' riep de nieuwbakken ridder en hij nam zijn helm af. Haar helm. Want in het zilveren harnas zat niet Roderick, maar Elaine.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten