Er zijn dappere en bange ridders, sterken en stuntelaars, machtigen en hulpelozen, er zijn er die leven voor hun koning en er zijn er die sterven voor hun koningin, kortom: er zijn allerlei soorten ridders en er zijn er geen twee dezelfde. Maar er is één ding waar ze allemaal even bang voor zijn.
Regen.
Oh, wat hebben ridders een hekel aan regen!
Daar gaan ze van roesten namelijk. Nee, da's lekker aanvallen, een roestig harnas! Je piept en je knerst dat horen en zien je vergaat. Want je hebt een helm op, vergeet dat niet, en alle piepjes en knersjes galmen via die helm versterkt je oren in, rechtstreeks naar je hersenpan. Gék word je d'rvan, je zou d'r wel van willen gillen, maar dat doe je niet want je hebt dus die helm op. En zoals gezegd: dat galmt.
En als de roest op de scharnieren slaat kun je geen poot meer verzetten.
Om nog maar te zwijgen van het afschuwelijke verhaal van ridder Danzibal.
Nee, regen dat vinden ze maar niks, de ridders.
Maar Elaine had nergens last van; haar harnas was van zilver, en dat roest niet.
vrijdag 19 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten