Waar werd je wakker?

'Ik droomde dat ik een konijn was,' vertelde Lenny. 'Een babykonijntje met een mama en een hele hoop broertjes en zusjes. We lagen gezellig bij elkaar, diep in ons hol, maar één van mijn zusjes wilde naar buiten. Dat mocht helemaal niet: ze was nog veel te klein. Maar ze moest en ze zou. En buiten kwam ze de buizerd tegen en toen hebben we haar nooit meer gezien.' Ze wachtte even, of Tante Heleen iets zou gaan zeggen, maar Tante Heleen had haar aandacht ergens anders voor nodig. Ze zat met de poot van haar bril in haar oor te peuteren. Na een tijdje haalde ze de brillenpoot uit haar oor en bestudeerde tevreden het vettige bruine klontje, dat ze uit haar oor had verwijderd.
'Hebbes,' zei ze blij. 'Dat lucht op.'
En toen bleek dat ze toch naar Lenny geluisterd had, want ze vroeg: 'En? hoe ging het verder, die droom van je? Kwam dat zusje nog terug?'
'Nee, ik werd wakker.'
'Waar?'
'Hoezo: wáár?'
'Nou, waar je wakker werd natuurlijk. Onder je bed? Als in een konijnenholletje?'
'Nee, gewoon, in m'n bed.'
'Jaja. Nou, dat kan natuurlijk, hè? Dat is heel gewoon. Maar dan kan je droom nog best bijzonder zijn, hoor. Want het was een hele rare droom, hè? Tenminste, dat zei je. Waarom, eh... wat, eh... wat was er zo raar aan? Eigenlijk?'
Lenny haalde diep adem en begon te vertellen.