Jij hoeft het alleen maar te snappen

'Dat was Moniek,' zei Lenny met een sip stemmetje.
'Oh, Moniek,' knikte Tante Heleen. 'Dat is jouw beste vriendin, hè?'
'Samen met Anne-Lizette,' knikte Lenny.
'Jij had toch juist een hekel aan Anne-Lizette?'
'Jahaaa,'zei Lenny geërgerd. 'Ik bedoel ook niet dat Moniek en Anne-Lizette mijn beste vriendinnen zijn, want Anne-Lizette is hartstikke stom. Maar ze is wel de beste vriendin van Moniek. Net als ik.'
'Ingewikkeld, hoor,' vond Tante Heleen.
'Kun je wel zeggen,' bromde Lenny. 'Jij hoeft het alleen maar te snappen. Ik moet het ook nog doen, en bovendien nog leuk vinden allemaal. Als ze met z'n tweeën naar de ijsbaan gaan, moet ik zeggen van veel plezier jullie, ga maar fijn schaatsen samen. Terwijl ik eigenlijk hoop dat Anne-Lizette een been breekt. Of twee. Of drie.'
'Heeft ze drie benen?' vroeg Tante Heleen verwonderd.
'Neeheeee,' snauwde Lenny. 'Maar voor mijn part breekt ze er honderd want twee is lang niet erg genoeg.'
'Dat is niet aardig van je,'zei Tante Heleen. 'Nee. Maar daar gaat het nu niet om, hè? Het gaat over je droom. Je droom over Moniek.'
'Ja,' zei Lenny en plotseling leek ze helemaal niet meer boos, ze leek alleen maar een beetje bang en verdrietig. 'Wat denkt u, Tante? Zou mijn droom uitkomen? Zou Moniek weggaan?'