Suwayd had nog geen twintig meter gelopen toen er een oud wijf tegen hem opbotste. Haar wijde zwarte kleren roken naar schapenkaas en kattenpies, en niet zo'n beetje.
Suwayd ging meteen van zijn stokje.
Het vrouwtje schuifelde verder, langs de zonbeschenen paleismuur, zonder op of om te kijken. Ze liet de arme Suwayd zomaar liggen, nog steeds bewusteloos van de stank, midden op straat.
Dat wil zeggen...
Waar was Suwayd? De straat was leeg.
En de straat bleef leeg.
Na een half uurtje merkte Aziz dat zijn broer niet in het paleis was en meteen maakte hij zich grote zorgen.
'Waarom hebben jullie Prins Suwayd naar buiten gelaten, sukkels?' schreeuwde hij woest tegen de paleiswachters.
'Prins wie?' vroegen de wachters. 'Sinds wanneer hebben wij een prins Suwayd?'
Aziz keek hen vernietigend aan.
'Mee!' snauwde hij. 'Stelletje waardeloze nietsnutten! Onmiddellijk meekomen! We gaan mijn broer zoeken.'
maandag 28 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten