Liggen kan ook

De koningin was altijd moe. Niet alleen 's avonds, als ze naar bed ging, maar ook 's morgens bij het opstaan.
'Dat is toch niet normaal?' zei ze tegen de dokter. 'Of ik mijn bed nu in ga, of juist eruit, ik val om van de slaap.'
'Hmmm,' zei de dokter, 'en als u ligt? Erin? In uw bed?'
'Ja, nee, dan val ik natuurlijk niet om,' zei de koningin. 'Want dan lig ik al.'
'Juist,' zei de dokter. 'Het is mij helemaal duidelijk. Omvallen bij het naar bed gaan, nietwaar? De oplossing is eenvoudig: u mag niet meer naar bed gaan. En ook omvallen bij het opstaan, zei u, dus: niet meer opstaan. Gewoon wakker blijven, dag en nacht, dan is het snel weer over.'
'Dat vind ik niks,' pruilde de koningin. 'Kan ik niet gewoon in bed blijven liggen? Dag en nacht?'
'Nee, majesteit. Dat helpt niks.'
Maar de majesteit keek hem aan met een verontrustende blik in de ogen. Een ik-heb-vandaag-al-twee-dokters-laten-onthoofden-en-een-derde-kan-er-ook-nog-wel-bij soort van blik, en de dokter zei haastig: 'Oh sorry, ik zei het verkeerd, ik bedoel natuurlijk: blijven liggen helpt uitstekend.'
'Zoiets dacht ik al,' knorde de koningin tevreden, en ze stapte in bed en trok de dekens op tot haar kin.
'En dan nu graag een ontbijt op bed!' beval ze.